In het ziekenhuis liggen
Opgenomen zijn in het ziekenhuis brengt negatieve aspecten aan de ziekte rolervaring:
weinig privacy, weinig activiteit, afhankelijkheid van anderen en vervelende gebeurtenissen.
Relatie met het ziekenhuispersoneel
Psychosociale problematiek van patiënten
Bezorgdheid, spanning is waarschijnlijk de meest voorkomende en heftige emotie van ziekenhuis patiënten. Dit ontstaat vooral door gebrek aan informatie.
Gebrek aan tijd is deels de reden waarom patiënten niet voldoende info ontvangen, maat dat gebrek kan leiden tot het niet naleven van voorschriften en tot onnodig emotioneel lijden.
Artsen interacteren met patiënten door depersonalisatie → de patiënten behandelen alsof hij/zij er niet is of geen persoon is. Redenen?
I. Omdat artsen afstand willen nemen van het feit dat het lichaam dat ze behandelen tot een denkend en bezorgd mens hoorts
2. Emotionele factoren: het hectische van ziekenhuisfuncties, veel stress
3. Artsen proberen zichzelf emotioneel te beschermen tegen verslechter of dood van een patient.
Burnout bij zorgverleners
Burnout → men heeft weinig plezier in het werk en er is sprake van regelmatige afwezigheid, verandering van baan, alcohol- en drugsgebruik.
Psychologische karakteristieken van burnout in werknemers:
- Emotionele uitputting
- Depersonalisatie van anderen → geen zorg/ gevoeligheid naar anderen
- Ervaren onbekwaamheid in professionele vaardigheden
Het ziekenhuis kan het personeel helpen:
- Mensen van dagelijkse activiteiten met en zonder contact met patienten
- Hulpgroepen binnen het ziekenhuis → training in stressmanagement en copen
Ziekte rolgedrag in het ziekenhuis
De relaties tussen patiënten en personeel wordt ook beïnvloed door het gedrag van de patient. Patiënten komen in een vreemde omgeving, wat aanpassing op psychologisch en sociaal gebied nodig maakt. Gedragen? Actief of passief. Passieve mensen discussiëren minder de staf en klagen minder over kleine ongemakken. Zij werden door de stag als goede patiënten gezien. Probleempatiënten warden degenen die niet meewerkten, constant klaagden, overemotional en afhankelijk waren. Reactance = boze reacties van mensen die het gevoel hebben gecontroleerd te worden of dat hun vrijheid bedreigd wordt.
Emotionele aanpassing in het ziekenhuis
Ziekenhuisopname vanwege een serieuze ziekte of verwonding brengt veel stress met zich mee. Vooral bij opname en voor de operatie, daarna een daling van stressniveau gedurende twee weken. De aanpassing aan het gezondheidsprobleem hangt af van leeftijd, sekse en ziektekarakteristieken. Meest van streek: jongeren, mannen wier fysieke kracht wordt aangetast en vrouwen die verminkingen hebben.
Coping processen bij ziekenhuispatienten
Sommige situaties kunnen worden voorkomen door actie te ondernemen → probleemgericht copen door pijnmedicatie te vragen of te leven over de ziekte. Een specifieke vorm hiervan is het zoeken van heel gedetailleerde informatie over de ziekte, ook wel monitoring copingstyle → attention coping, vigilant coping, genoemd.
Ziekenhuispatiënten ervaren veel stressoren als ze denken dat ze niks aan de situatie kunnen veranderen. Deze groep hanteert emotiegericht copen → ontkenning, afleiding, sociale steun zoeken. De blunting coping style ook wel avoidance coping is een specifieke vorm van emotionele coping waarbij de patient de dreiging ontkent en vermijdt.
Cognitieve processen bij coping
- Veel patiënten willen de schuld atrribueren: wiens schuld is het? Mijne of een ander? Uit onderzoek is gebleken dat hoe sterker mensen de schuld op zichzelf of anderen leggen, hoe slechter de aanpassing verloopt. Uit andere situaties kwam naar voren dat slechte aanpassing sterker samenhangt met schuld geven aan anderen dan aan zichzelf.
- Beoordeling van persoonlijke controle → zowel patient als ziekenhuis neemt houding van "patient is hulpeloos"aan. Indien patiënten toch proberen controle over dingen te krijgen in het ziekenhuis, zal herhaaldelijk falen hiervan leiden tot aangeleerde hulpeloosheid. Onderzoek → hulpeloosheid en depressie stijgen met duur van het verblijf in het ziekenhuis, ook al gaat de gezondheid vooruit. Depressieve mensen sterven vaker in het ziekenhuis, ongeacht d ernst van hun ziekte.
Patiënten helpen met coping
Tijdens volledige narcose krijgt de patient onbewust mee wat er gezegd wordt, vooral negatief emotioneel geladen informatie. Dit is belangrijk omdat medische staaf vaak negatieve of denigrerende opmerkingen maakt tijdens de operatie en omdat het patienten kan helpen bij het coping proces d.m.v. suggesties terwijl ze onder narcose zijn.
Effectieve manieren om patiënten te helpen met coping zijn:
I. mbv psychologische counseling tijdens het ziekenhuisverblijf
II. Kamer delen met een patient die al aan de beterende hand is van dezelfde ingreep/ziekte. Beide manieren leiden tot sneller herstel, minder spanning, minder complicaties en eerder uit het ziekenhuis.
Patiënten voorbereiden op stressvolle medische procedures
Hoe meer spanning voor een ingreep, des te langer het herstel duurt na de ingreep.
Psychologische voorbereiding op een operatie
De meeste effectieve methode is het verbeteren van het gevoel van controle van de patient over de situatie of het herstelproces:
- Gedragscontrole → ongemak verminderen, herstel bevorderen bv ademhalingsoefeningen
- Cognitieve controle → focus op voordelen van de ingreep, leren signalen van stres te herkennen en manieren om hiermee om te gaan
- Informatiecontrole → kennis over procedure en sensaties die te verwachten zijn.
Psychologische voorbereiding op niet-operatieve procedures
Patiënten voorbereiden op een vervelende medische handeling verlaagt de spanning en mogelijk verstorend gedrag tijdens de handeling. Soms moet de patient tijdens een dergelijke behandeling volkomen passie zijn, soms kan bepaald gedrag het proces bespoedigen. In het eerste geval is cognitieve controle met informatiecontrole een oplossing in dat laatste geval is gedragscontrole samen met informatiecontrole.
Copingsstijlen en psychologische voorbereiding
Strategieën die worden gebruikt door patiënten bij stressvolle medische procedures zijn:
- Vermijdingsstrategieën → niet willen weten, ontkennen, gedachten onderdrukken
- Aandachtsstrategieën → gedetailleerde info zoeken
Mensen met een aandachtsstrategie die weinig info kregen en mensen met een vermijdingsstrategie die veel voorbereiding kregen, reageren negatief. Voorbereiding moet zijn gematcht aan de copingsbehoefte van de persoon.